Het is een fantastische huisgenoot, ze komt graag knuffelen als we in de zetel zitten.
Wanneer we naar de garage gaan moet ik haar maar vragen om weer naar binnen te gaan en dat doet ze dan ook zonder probleem. 

Sophia is een super lieve poes, ze luistert, ze komt graag voor een knuffel,
ze heeft soms eens een zot momentje. 
Ze heeft alles wat wij zoeken in een kat.

Maar dit is niet altijd zo geweest...

Toen we wisten dat we een Britse korthaar wilden,
zijn wij langs geweest in de dierenzaak waar dit ras verkocht werd. Ze was er als enig nog over van haar nestje.
We bekeken haar en waren al helemaal gek van haar, ze kwam naar ons toe en zocht contact met ons.
Dit was volgens ons een heel goed teken, dachten we.

Wij vroegen of ze de poes wilden uithalen en dat deden ze, maar toen veranderde ze helemaal.
Ze was niet meer te herkennen. Ze veranderde in 1 seconde van een super lieve, socialen poes naar een bange, terughoudende poes.

De persoon die de poes had vertelde ons dat ze veranderd was nadat al haar broertjes en zusjes het nest verlaten hadden. Wij hebben toen even nagedacht of we wel tijd genoeg hadden om haar te laten wennen aan alles en of we er wel het geduld voor hadden.

Na wat frisse lucht, gepraat en denkwerk waren we eruit.
We wilden haar, zij was ons familielid die nog ontbrak.

Wij hebben voor haar gekozen, ondanks dat we wisten dat ze veel tijd nodig zou hebben!
Ze heeft dit gekregen van ons, wij hebben super veel geduld moeten hebben ermee en eerst moeten leren omgaan met haar karakter en dat is ons gelukt.
Nu is Sophia de zotte poes, die zelf komt bij ons zitten.

Ze is super aanhankelijk en volgt ons overal, ze is niet meer te herkennen en wij zouden haar voor geen geld van de wereld nog kunnen missen.
Ze is opengebloeid tot ons kameraadje.